Ağaç Karameleği (Hipparchia statilinus Hufnagel, 1766)

Ağaç Karameleği (Hipparchia statilinus Hufnagel, 1766) Türkiye Dağılım Haritası

Son Güncelleme: Cumartesi, 26 Ağustos, 2023 - 00:32 - Kaynaklar: A.Koçak + Trakel.org + Adamer Kelebek + Kelebek Türk
Açıklama / Genel Bilgiler
Türe Ait Genel Özellikler

Ağaç Karameleği - Tree Grayling (Hipparchia (Neohipparchia) statilinus Hufnagel, 1766)

Oldukça değişken olan bu tür Anadolu Karameleği’ne oldukça benzemektedir. Genel görünümü kahverengi-gri renkler ağırlıktadır. Kaya kütleleri ve püskürtülmüş kumların kenarları gibi çok açık zemine ve seyrek bitki örtüsüne sahip çok sıcak, kuru ve besin açısından fakir bölgelerde bulunur. Bu kelebeğin boyutu ve işaretleri çok değişkendir. Dişi yumurtalarını tek tek solmuş otların üzerine bırakır. Corynephorus canescens, Festuca ovina, Agrostis vinealis, Bromus spp., Stipa pennata genellikle beslendiği bitkilerdir. Küçük tırtıl, kışı çimenlerde geçirir. Ancak büyüme kış uykusundan sonra başlar. Gelişme çok yavaş olduğu için tırtıl, Ağustos ayında yalnızca yazın sonuna doğru pupa oluşturur. Yılda yalnızca bir nesil verir. En çok tercih ettikleri yaşam alanı; kuru silisli otlaklar-kuru kalkerli otlaklar ve steplerdir. Bunların haricinde; iğne yapraklı ormanlık alanlar, geniş yapraklı yaprak döken ormanlar, çalılıklar, iç uçurumlar ve açıktaki kayalar ve kum tepeleridir.

Risk durumu, Avrupa'da NT, Dünya geneli ve Akdeniz'de LC olarak belirtilmektedir.

Diğer Bilgiler

TANIM ÖZELLİKLERİ: Ön kanadın alt yüzü koyu grimsi kahverengidir ve apeks altında turuncu halkalı büyük bir gözbeneği ve dış sınırında düzensiz bir beyaz şerit bulunan koyu kahverengi bir orta dış bandı taşır. Üzerinde siyah zikzaklı bir orta hat çizgisi bulunan arka kanadın alacalı alt yüzünün zemin rengi, isli kahverengi ile gri arasında değişir. Arka kanadın dış kenarı dişlidir ve koyu pullarla kaplı kenar alt bölgesinde genellikle dalgalı bir çizgi vardır.
RAKIM: 2500 metre yüksekliğe kadar görüntülenebilir.
HABİTAT: Açık ormanlar ve orman yakınlarındakiler başta olmak üzere, çeşitli kuru, taşlık çayırlar.
BESİN BİTKİLERİ: Çeşitli otlar (Poaceae).

Sinonim ve Kombinasyonlar Taksonomist
Eumenis eurytion Hemming, 1934 
Hipparchia aliosicola Le Charles, 1953 
Hipparchia allionia Fabricius, 1781 
Hipparchia almagroi Agenjo, 1961 
Hipparchia anapus Fruhstorfer, 1909 
Hipparchia anaxarchus Fruhstorfer, 1909 
Hipparchia apennina Zeller, 1847 
Hipparchia arachne Esper, 1795 
Hipparchia banusi Agenjo, 1961 
Hipparchia bierica Le Charles, 1953 
Hipparchia brisaudi Varin, 1953 
Hipparchia burdigalae Verity, 1919 
Hipparchia celtica Varin, 1953 
Hipparchia cinereus Oberthür, 1907 
Hipparchia cocles Le Charles & Varin, 1953 
Hipparchia eladio Agenjo, 1961 
Hipparchia euryanax Fruhstorfer, 1909 
Hipparchia fatuaeformis Verity, 1919 
Hipparchia fauna Sulzer, 1776 
Hipparchia fidiaeformis Verity, 1919 
Hipparchia ganzoi Agenjo, 1961 
Hipparchia iberica Oberthür, 1907 
Hipparchia impupillata Lempke, 1957 
Hipparchia lambessana Oberthür, 1925 
Hipparchia lemovica Varin, 1953 
Hipparchia lorkovici Moucha, 1965 
Hipparchia mariae Fuente, 1925 
Hipparchia maritima Rostagno, 1911 
Hipparchia martianii Herrich-Schäffer, 1844 
Hipparchia micromaritima Verity, 1911 
Hipparchia micronosandrus Verity, 1927 
Hipparchia miegi Agenjo, 1961 
Hipparchia monostriata Verity, 1916 
Hipparchia musaius Fruhstorfer, 1908 
Hipparchia norica Verity, 1911 
Hipparchia oberthueri Rothschild, 1917 
Hipparchia onosandrus Fruhstorfer, 1908 
Hipparchia padi Verity, 1927 
Hipparchia pallescens Lempke, 1957 
Hipparchia perineti Oberthür, 1918 
Hipparchia pisistratus Fruhstorfer, 1908 
Hipparchia porcelos Agenjo, 1961 
Hipparchia postsignata Lempke, 1957 
Hipparchia pradensis Varin, 1953 
Hipparchia pseudalliona Le Charles, 1953 
Hipparchia pseudosichaea Stauder, 1921 
Hipparchia rostagnoi Verity, 1919 
Hipparchia rungsi Varin, 1952 
Hipparchia sylvicola Austaut, 1880 
Hipparchia variegata Lempke, 1957 
Hipparchia vettius Fruhstorfer, 1908 
Neohipparchia falsasemele Gómez Bustillo, 1980 
Neohipparchia longocellata Verity, 1953 
Neohipparchia monocellata Verity, 1953 
Satyrus apupillata Verity, 1916 
Satyrus astriata Verity, 1916 
Satyrus cordieri Chnéour, 1952 
Satyrus crassemaculosa Verity, 1916 
Satyrus deannulata Pionneau, 1933 
Satyrus marmorea Verity, 1916 
Satyrus monopupillata Verity, 1916 
Satyrus pedemontana Rocci, 1912 
Satyrus totebrunnea Verity, 1916 
Satyrus triantepupillata Verity, 1916 
Satyrus venostensis Schmidlin, 1939 
Satyrus virilis Hannemann, 1915 
Hipparchia australis Zeller, 1847 (Belirsiz)
Hipparchia intermedia Verity, 1910 (Belirsiz)
Hipparchia macrocellata Lempke, 1957 (Belirsiz)
Hipparchia triocellata Verity, 1916 (Belirsiz)
Satyrus bipupillata Verity, 1916 (Belirsiz)
Satyrus caeca Hannemann, 1915 (Belirsiz)
Satyrus transiens Rocci, 1912 (Belirsiz)
Alttürler Taksonomist
Hipparchia statilinus albapennina (Verity, 1953) 
Hipparchia statilinus antipolitanus Varin, 1953 
Hipparchia statilinus burgeffi (Forster, 1951) 
Hipparchia statilinus losonata (Schmidlin, 1937) 
Hipparchia statilinus minutula (Verity, 1938) 
Hipparchia statilinus valesiacus (Schmidlin, 1939) 
Hipparchia statilinus vanicola de Lattin, 1950 
Dünya Dağılımı
Arnavutluk, Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Bosna Hersek, Beyaz Rusya (Belarus), İsviçre, Çek Cumhuriyeti, Almanya, İspanya, Fransa, Yunanistan, Macaristan, Hırvatistan, İtalya, Litvanya, Makedonya, Hollanda, Polonya, Portekiz, Romanya, Rusya Federasyonu, Slovakya, Slovenya, Türkiye, Ukrayna, Yugoslavya, Cezayir, Fas, Tunus
Palearktik Bölge Dağılımı
Arnavutluk, Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Bosna Hersek, Beyaz Rusya (Belarus), İsviçre, Çek Cumhuriyeti, Almanya, İspanya, Fransa, Yunanistan, Macaristan, Hırvatistan, İtalya, Litvanya, Makedonya, Hollanda, Polonya, Portekiz, Romanya, Rusya Federasyonu, Slovakya, Slovenya, Türkiye, Ukrayna, Yugoslavya, Cezayir, Fas, Tunus
Türkiye Dağılımı
Adana, Afyonkarahisar, Amasya, Ankara, Antalya, Artvin, Balıkesir, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Bursa, Çanakkale, Çorum, Denizli, Edirne, Elazığ, Erzurum, Eskişehir, Gümüşhane, Hakkari, Mersin, İstanbul, İzmir, Kars, Kayseri, Kırklareli, Kocaeli, Konya, Kütahya, Kahramanmaraş, Nevşehir, Ordu, Sivas, Tokat, Van, Yozgat, Zonguldak, Karaman, Kırıkkale, Iğdır, Düzce

Literatür

  • Baytaş, A. (2019). Türkiye’nin Kelebekleri; Arazi Rehberi.
  • Hesselbarth, G., Van Oorschot, H., & Wagener, S. (1995). Die Tagfalter der Türkei. Band 2. Nymphalidae. Selbsterverlag Sigbert Wagener, Bocholt, Germany.
  • Karaçetin, E., & Welch, H. J. (2011). TUrkiye'deki kelebeklerin kirmizi kitabi. Ankara: Doga Koruma Merkezi. Ankara, Turkiye, 124.
  • Koçak, A. Ö., & Kemal, M. (2018). A synonymous and distributional list of the species of the Lepidoptera of Turkey. Centre for Entomological Studies, Memoirs, 8, 1-487.

Dış Bağlantılar

 

Haritalar/Fotoğraflar
Sınıflandırma
İngilizce İsimlendirme: 
Tree Grayling
Üst Familya (Superfamily): 
Familya (Family): 
Alt Familya (Subfamily): 
Kabile (Tribe): 
Alt Kabile (Subtribe): 
Cins (Genus): 
Uçuş Dönemleri (Görsel): 
Görüldüğü Aylar: 
Endemizm: 
Koruma Statüsü: 
Kanat Altı Renkleri: 
Kanat Üstü Renkleri: 

İçeriklerde Sık Kullanılan Terimler

*Alttür (Subspecies): Türün diğer alt birimlerinden taksonomik olarak farklı, coğrafik olarak sınırlandırılmış, aralarında gen alışverişi olan bölgesel bir topluluk.
*Cins: Birbirine benzer türlerin toplandığı taksonomik kategori. Cins isimleri daima büyük harfle başlar ve italik olarak yazılır. İtalik yazma şansı yoksa altı çizili olarak yazılır. Örn: Polyommatus.
*Dimorfizm: Bir populasyonda morfolojik olarak iki tipin var oluşu.
*Ekolojik Yalıtım (Ekolojik İzolasyon): Aynı yerde yaşayan bir populasyonun kısımları arasında ekolojik nedenlerden dolayı eşeysel yalıt ımın oluşu.
*Eşeysel Dimorfizm: Erkekle dişi arasındaki yapısal farklılık.
*Fenon: Fenotipik olarak birbirine benzeyen örneklerden biri.
*Fenotip: Çevre faktörlerinin etkisiyle belirli sınırlar içinde değişebilen (reaksiyon normu), genotipin meydana getirdiği özelliklerin tümü (çoğunlukla bir bireyin görünüşü).
*Holotip: Üzerinde ilk defa özgül tanımlanmanın yapıldığı (yayınlanmış olmalıdır) va da İndikasyonla verilmiş olan, nominal taksonun tek bir bireyi.
*İkiztür (Siblingspecies): Üreme bakımından ya lıtılmış ; fakat yapısal olarak birbirine benzeyen türler.
*Katalog: Literatüre dayanılarak. belirli bir taksona ait isimlerin ve kaynakların liste halinde verilmesi.
*Kontrol Listesi (Çekliste): Kolleksiyonların düzenlenmesinde yardımcı olmak için, bir grubun taksonlarının bir düzen içinde verilmesi.
*Morfolojik Özellik: Bir organizmanın dış görünümündeki yapısal özelliklerdir. Bu özellikler, bir organizmanın türünü belirlemek, filogenetik ilişkileri anlamak ve evrimsel tarihi anlamak için kullanılabilir. Organizmanın anatomisi, fizyolojisi, histolojisi, embriyolojisi, sistematiği ve taksonomisi gibi birçok farklı alanda önemlidir. Örneğin, kelebeklerin anten yapısı, kanat şekli, bacak yapısı ve renklenme özellikleri gibi morfolojik özellikleri, kelebek türlerinin tanınmasına yardımcı olabilir.
*Nomenklatür: İsimler sistemi.
*Polimorfizm: Bir populasyondaki gen ve fenotip çeşitliliği.
*Sintip (Syntypus): Holotipi ayrılmamış bir tip serisi içerisinde, örneklerin herbirine verilen isim.
*Sinonim (Synonym = Eşad): Aynı taksona birden fazla verilen isimlerin herbiri. Bunlardan eski olanı, yani ilk verileni taksonun geçerli ismi olarak kullanılır.
*Taksan (Taxon; Çoğulu Taxa): Belirli bir kategori içine sokulabilecek ve yeni bir isim verilebilecek kadar fark gösteren taksonomik bir grup. Örneğin: Papilio machaon (tür kategorisinde takson), Papilio (cins kategorisinde takson), Papilionidae (familya kategorisinde takson).
*Tanım (Description): Taksonomide bir taksonun ya da örneğin, sınırlarını ortaya koymaksızın, diğer taksonlarla ayırımını net olarak belirtmeksizin, özelliklerinin verilmesidir.
*Teşhis (Determination): Bir bireyin taksonomik olarak tesbiti.
*Teşhis Anahtarı: Taksonları birbirlerinden kolayca ayırtedebilmek için, belirli bir sisteme göre düzenlenmiş karakter dizinleri.
*Tip (Typus): Bir taksana ismini veren bir örnek.
*Tip Lokalitesi (Locus Typicus): Neotip, lektotip ya da holotipin toplanmış olduğu yer.
*Varyasyon: Kalıtsal olan değişinimler.
*Yerel İsim: Bir taksonun o bölgedeki (yöresel) ismi. Nomenklatür (bilimsel isimlendirme) bakımından önemsizdir.
*Yöresel İsim: Bir taksonun o dildeki ismi.

Her sistematik taksonun sonunda o taksonu ilk defa tanımlayan bilim adamının ismi ve çoğunlukla yayınlandığı tarih bulunur. Örneğin, Pezotettix anatolica Uvarov, 1934. Tarih bir virgül ile yazardan ayrılır. Tanınmış sistematikçilerin ismi kısaltılmış olarak kullanılabilir. Örneğin. Linneus. Linn. olarak. Eğer yazar ismi tarih ile birlikte ya da sadece yazar ismi olarak bir parantez içine alınmış ise. bu, tanımlanan türün bir zamanlar (tür tanımlandığı zaman ya da daha sonra) başka bir cinse bağlı olduğunu gösterir. Örneğin, Rammepodisma natoliae (Ramme, 1939); natoliae tür ismi bir zamanlar Micropodisma'ya bağlıydı, daha sonra cins değişikliği yapılmıştır. Tercihen bu parantezden sonra revizyonu yapanın ismi kullanılır. Örneğin Rammepodisma natoliae (Ramme, 1939) Weidner, 1969.

Büyük baş harfle yazılmış italik bir isim (tek bir kelime) cinsi gösterir; eğer, sonuna 'sp.' gelirse o cinse ait bir türü, 'spp.' gelirse o cinse ait türleri ifade eder. Örneğin Gompus sp. (bir türü), Gomphus spp. (cinse ait türleri). Aynı durum alttürler için de geçerlidir. Örneğin subsp.; subspp. kullanılır. “ssp.” de aynı zamanda alt türleri belirtmek için kullanılmaktadır.

http://www.nic.funet.fi/pub/sci/bio/life/insecta/lepidoptera/ditrysia/